Vandinn að verða pabbi...

Flestum verðandi feðrum er það hættulaust að halda áfram starfi sínu á þungunartímanum. Má raunar segja að reglubundið og ekki allt of þreytandi starf geti bægt frá ýmsum kvillum sem oft gerast áleitnir við verðandi feður á meðgöngutímanum. Mikið mas konunar um prjónales, bleyjur, buxur og önnur barnaföt á þessu tímabili getur haft þau áhrif að föðurnum finnist hann settur hjá og verði jafnvel afbrýðisamur í garð litla angans, sem spriklar í kviði móður sinnar, og þess vegna er hinni verðandi móður ráðlagt að víkja einstaka sinnum að áhugamálum föðursins og gefa sér tíma til að skiptast á nokkrum orðum við hann dag hvern.

Þetta er hægt að gera mjög hratt og alls ekki nauðsynlegt að hætta að prjóna á meðan, eða leiða hugann frá kviðspriklinu. Það nægir oftast að hún spyrji hann hvort ekki hafi verið annríkt á skrifstofunni þennan daginn. Vinsamleg setning frá hinni verðandi móður af og til hefur undraverð áhrif á líðan föðursins og getur alveg vikið til hliðar þeirri minnimáttarkennd sem ærið oft vill sækja að honum, þótt þáttur hans í því, sem komið er, sé óneitanlega nokkur.

Hreint loft og töluverð hreyfing er hinum verðandi föður nauðsynlegt. Stutt hjólreiðaför getur varla gert honum mein. Þó verður hann að gæta þess, þegar líður á þungunarskeiðið, að fara ekki langt frá heimilinu, svo hann eigi ekki á hættu að fá slag, ef hann kæmi heim og fengi þær fréttir, að konunni hefði verið ekið á fæðingardeildina, meðan hann var fjarverandi, og hann því enga vitneskju fengið um það, hvar maturinn væri.

Verði andlegir fylgikvillar þungunarinnar svo ískyggilegir hjá verðandi föður, að hann taki vart á heilum sér, ætti eiginkonan að leyfa honum að skreppa á dansleik eða kráarflakk með piparsveinum eina kvöldstund.